Νέο βιβλίο
Πρόλογος
 
Ένα ολοκληρωμένο & μοναδικό βιβλίο για
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΛΑΓΟΥ
Μανούσος Χαλκιαδάκης

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Το παρακάτω κείμενο είναι άρθρο του συγγραφέα το οποίο έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ και δεν αποτελεί ύλη του βιβλίου «Το Κυνήγι Του Λαγού».

 

Του Μανούσου Χαλκιαδάκη
www.lagokinigi.gr

 

Οι επιλογές των κυνηγότοπων στα στάδια της πρακτικής εκπαίδευσης είναι καθοριστικής σημασίας και αποτελούν ένα βασικό στοιχείο του όλου σχεδιασμού και προγραμματισμού της. Ένας ακατάλληλος κυνηγότοπος μπορεί – υπό προϋποθέσεις - να μας φέρει τα πάνω κάτω, ακόμα και να καταστρέψει ολόκληρη την εκπαίδευση. 

 

Το περυσινό κουτάβι μας είναι τώρα κάτι παραπάνω από ενός έτους και ο πυρετός της εκπαίδευσης έχει ανέβει αρκετά. Βρισκόμαστε προς το τέλος της εποχής με τις πρωινές υγρασίες και σιγά - σιγά θα περάσουμε στην ξηρασία του καλοκαιριού. Μας πιέζει λοιπόν ο χρόνος για την εκπαίδευση του, σε όσο γίνεται καλύτερες συνθήκες ιχνηλασίας, γιατί θα το βοηθήσουν στην εργασία του και θα εξισορροπήσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει λόγω της απειρίας του. Εξάλλου, το κουτάβι μας, πρέπει να αποκτήσει εμπειρίες πρώτα σε καλές συνθήκες ιχνηλασίας, που εκτός των άλλων είναι πολύ σημαντικές στα πρώτα του βήματα, και στη συνέχεια σε συνθήκες ξηρασίας.
Στοχεύουμε σε ένα ολοκληρωμένο λαγόσκυλο. Δεν μπορεί λοιπόν να είναι ολοκληρωμένο ένα λαγόσκυλο που συνεχώς δουλεύει στα ίδια εδάφη και στις ίδιες περίπου συνθήκες ιχνηλασίας. Άρα, για να προλάβουμε τις τελευταίες δροσιές, επείγει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, να ξυπνάμε στις 5:00 το πρωί και να «κλέψουμε» όσο γίνεται λίγο χρόνο από την πρωινή μας εργασία.

Ίσως στο ξεκίνημα της πρακτικής εκπαίδευσης να χρησιμοποιήσαμε εκπαιδευτήριο (περιορισμένο και περιφραγμένο χώρο με λαγούς), που μέσα σ’ αυτό ξεφώλιαζε λαγούς. Φυσικά, αφού είδαμε ότι καταφέρνει να ξεφωλιάζει καλά μέσα σ’ αυτό, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την πρακτική εκπαίδευση στον ανοιχτό κυνηγότοπο.
Ίσως όμως να μην είχαμε την επιλογή ενός εκπαιδευτηρίου και να ξεκινήσαμε ευθύς εξ’ αρχής το κουτάβι μας στον ανοιχτό κυνηγότοπο, πρώτα στις βοσκές για να αρχίσει να ιχνηλατεί και στη συνέχεια στην αγριάδα, που βρίσκονται και τα δύσκολα «διπλά» της διαδρομής καθίσματος του λαγού.
Έτσι, έχει φτάσει στο σημερινό στάδιο που ιχνηλατεί σταθερά και ενδεχομένως να ξεφωλιάζει κάποιους εύκολους λαγούς.
Στο στάδιο λοιπόν αυτό, είναι πολύ σημαντική η σωστή επιλογή του τόπου εκπαίδευσης, ώστε αυτός να μην προσφέρεται για να αποκτήσει το κουτάβι μας κάποιες κακές συνήθειες. Αντίθετα, να το βοηθήσει στο να αποκτήσει μια σταθερή μέθοδο έρευνας. Θα αναφερθώ στην, κατά τη γνώμη μου, σωστή επιλογή του κυνηγότοπου, στο στάδιο αυτό.

Ανεξάρτητα από τον τύπο της φυλής του, από τα εδάφη καταλληλότητας που προορίζεται με βάση τον εργασιακό του τύπο, και από τα εδάφη και τις συνθήκες που τελικά θα το χρησιμοποιήσουμε στο πρακτικό κυνήγι, δύο είναι τα βασικά στοιχεία που πρέπει να έχει ο τόπος εκπαίδευσης:
Πρώτον να μου δίνει (εκπαιδευτής) τη δυνατότητα να ελέγχω τις κινήσεις του κουταβιού και δεύτερον να είναι «συμμαζωμένος» και να αποτελεί καταληκτική πορεία του λαγού προς το γιατάκι του.
Η δυνατότητα να έχω οπτική επαφή, με τα κουτάβι που δουλεύει, είναι βασική στο στάδιο αυτό, γιατί εντοπίζω τα αδύνατα του σημεία και τις λάθος συμπεριφορές. Έτσι προλαμβάνω να κάνω διορθωτικές κινήσεις, ώστε να σταματήσει το όποιο λάθος αυτό «εν τη γενέση του», που είναι η βασική αρχή της εκπαίδευσης. Αδύνατα σημεία και λάθος συμπεριφορές μπορεί να είναι μια τάση να αφήνει το ντορό σε κομβικά σημεία του και να «σεργιανίζει» άσκοπα στην γύρω περιοχή αντί να κόβει ελεγχόμενα «αλώνια» για να βρει τη συνέχεια του ντορού, μπορεί να είναι η τάση του για να κυνηγήσει «απαγορευμένα τριχωτά» ή κοπάδια ήμερων ζώων κ.λπ.
Το να οδηγήσω το κουτάβι πάνω στην περιοχή που γιατακιάζει ο λαγός, στο στάδιο αυτό της εκπαίδευσης, είναι πολύ σημαντικό. Η εκπαίδευση σε λάθος κυνηγότοπο, μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να καταστρέψει κυριολεκτικά ότι με κόπο χτίζαμε τόσο καιρό.
Το κουτάβι στην ηλικία αυτή, αντιμετωπίζει πρόβλημα συνοχής στην ιχνηλασία του, στα «ξοκόματα» του λαγού και στα διασταυρούμενα ίχνη άλλων λαγών με αυτά που ιχνηλατεί. Αν δηλαδή ιχνηλατεί τη βοσκή ενός λαγού, ο οποίος στη συνέχεια ξεκόβει και γιατακιάζει πολύ μακριά, είναι δύσκολο για το άπειρο κουτάβι να ακολουθήσει την πορεία αυτή. Το πιθανότερο είναι να κολλήσει στη βοσκή και να μην μπορέσει καθόλου να ξεκόψει το ντορό. Έτσι, θα το κυριεύσει η απελπισία και θα βρίσκει «παρηγοριά» στα σημεία βοσκής με έντονες οσμές, και τελικά θα γίνει αυτό που λέμε λαγόσκυλο «κολλημένο στις βοσκές». Ακόμα όμως κι αν ο λαγός γιατακιάζει στην περιοχή αυτή και το κουτάβι ιχνηλατεί τη διαδρομή καθίσματος του λαγού, μπορεί να συμβεί το ίδιο στα μακρινά κοψίματα (μονά), που συνήθως κάνει ο λαγός μετά από τα «ψέματα», όταν φυσικά η μορφολογία του κυνηγότοπου το επιτρέπει.
Συνοψίζοντας λοιπόν, πρέπει ο κυνηγότοπος αυτός να είναι μαζεμένος και να αποτελεί καταληκτική πορεία του λαγού. Ο λαγός να πλησιάζει τα σημεία αυτά μόνο και μόνο για να γιατακιάσει. Να μην αποτελούν ούτε τόπο βοσκής ούτε πέρασμα άλλου λαγού. Μάλιστα, πλησιάζουμε τον τόπο αυτό από την πλευρά που βρίσκονται οι τόποι βοσκής των λαγών. Οι λαγοί, δηλαδή, μετά την εγκατάλειψη του τελευταίου τόπου βοσκής, να κινήθηκαν προς αυτόν για να γιατακιάσουν.
Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζουμε ότι στην περίπτωση που το κουτάβι ιχνηλατήσει, αυτό θα σημαίνει ότι ο λαγός θα είναι πολύ κοντά και έτσι πολλαπλασιάζουμε τις πιθανότητες όχι μόνο να τον ξεφωλιάσει, γεγονός που θα του ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, αλλά κυρίως να μάθει σε ένα μεθοδικό τρόπο ψαξίματος, που κάνει τη διαφορά μεταξύ ενός αυριανού αποτελεσματικού λαγόσκυλου και ενός φλύαρου.
Αντίθετα αν το οδηγούμε σε αχανείς κυνηγότοπους ή ανοιχτούς κάμπους, θα το αναγκάσουμε να τρέχει και να ανοίγεται. Το να ακολουθεί το ντορό τρέχοντας, είναι πολύ επικίνδυνο στο άπειρο ακόμα κουτάβι μας, γιατί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων θα αποκτήσουμε ένα «τρεχαλιτζή» και αναποτελεσματικό σκύλο.

Στο επόμενο στάδιο της εκπαίδευσης θα δουλέψουμε κάμποσες φορές το κουτάβι μας στα εδάφη που συνήθως κυνηγάμε, αφού πρώτα πειστούμε ότι έχει αποκτήσει εμπειρία κι έχει κατασταλάξει σε σωστή μέθοδο εργασίας.
Το τελευταίο στάδιο είναι αυτό της ένταξής του στην ομάδα των μεγάλων λαγόσκυλων. Εμείς θα κρίνουμε το «πότε» και με ποιόν τρόπο θα γίνει η ένταξή του αυτή.