Το παρακάτω κείμενο είναι άρθρο του συγγραφέα το οποίο έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΟΦΙΛΙΑ και δεν αποτελεί ύλη του βιβλίου «Το Κυνήγι Του Λαγού».

Του Μανούσου Χαλκιαδάκη
www.lagokinigi.gr

Αφήσαμε τα σκυλιά μας στο σπίτι, από το Γενάρη, στην καλύτερη εποχή του χρόνου για έντονη εργασία, ενώ βρίσκονταν στο ζενίθ της φόρμας τους, και αναμένουμε πάλι να ξεκινήσουμε τη νέα περίοδο στις 15 του Σεπτέμβρη, κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Τι πρέπει λοιπόν να προσέξουμε, ώστε η επαναφορά τους να γίνει ομαλά, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις;

Σημασία στις εξωτερικές συνθήκες.
Το Γενάρη, τα σκυλιά μας βρισκόταν σε άριστη φυσική κατάσταση, μετά από την τετράμηνη κυνηγετική περίοδο του λαγού. Οι χαμηλές θερμοκρασίες επίσης βοηθούσαν στην έντονη και ολοήμερη εργασία και τις πολύωρες καταδιώξεις, ενώ οι συνθήκες ιχνηλασίας ήταν άριστες με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Σήμερα βρισκόμαστε στον Ιούλιο και οι γενικότερες συνθήκες του περιβάλλοντος, κάθε άλλο παρά βοηθούν την ιχνηλασία. Η θερμοκρασία στο ζενίθ, και χρειάζεται μεγάλο κουράγιο για να κινηθείς στο βουνό, ιδίως στο ξερό βουνό, μετά τις 9:00 το πρωί. Αν τουλάχιστον οι συνθήκες ιχνηλασίας ήταν καλές, η οσμή θα παρέσυρε τα λαγόσκυλα στο ντορό, υπερνικώντας τη ζέστη και την ξηρασία. Όμως ούτε οσμές υπάρχουν, και το χειρότερο, υπάρχει αρκετή σκόνη στο έδαφος και πάνω στους θάμνους, που αναγκάζει τα ζώα να φταρνίζονται συνεχώς. Σε περιοχές μάλιστα που υπάρχουν δηλητηριώδη φίδια, η κίνηση των σκυλιών σ’ αυτές είναι απαγορευτική μετά τις 8:00πμ και ανάλογα πάντα τις καιρικές συνθήκες. Η καταδίωξη είναι από ανύπαρκτη έως προβληματική, λόγω των συνθηκών αυτών, και ευτυχώς, γιατί μια μεγάλη καταδίωξη θα  καταπονούσε πάρα πολύ τους διώκτες, ιδίως τους απροπόνητους διώκτες.
Δεν προσφέρονται λοιπόν οι εξωτερικές συνθήκες την εποχή αυτή για πολύωρες προπονήσεις, παρά μόνο για λίγη ώρα το πρωί. Πρέπει να αναφέρουμε βέβαια και την τάση των λαγών, σε ησυχασμένους κυρίως κυνηγότοπους, να αργούν πολύ το πρωί για να γιατακιάσουν, ακόμα και μετά τις 8:00πμ. Τα ίχνη των λαγών αυτών διαφοροποιούνται έναντι αυτών που γιατάκιασαν κατά το ξημέρωμα, και δεν προσφέρονται για καλή ιχνηλασία. Έτσι, ενώ πρέπει να είμαστε τα χαράματα στον κυνηγότοπο για να προλάβουμε την υποτυπώδη υγρασία, «πέφτουμε πάνω» στους αργοπορημένους λαγούς, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζονται τα σκυλιά μας.  

Η φυσική κατάσταση των λαγόσκυλων.
Σήμερα, πολλά είναι τα λαγόσκυλα με επτάμηνη ακινησία (Γενάρης – Ιούλιος), κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου του κυνηγού. Υπάρχουν βέβαια και λαγάδες που ενώ έχουν χρόνο, δυσκολεύονται να ξυπνήσουν πρωί – πρωί για τα εκπαιδευτικά… ή δεν υπάρχει στην περιοχή τους οριοθετημένη περιοχή για εκπαίδευση λαγόσκυλων. Αυτά θα αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο πρόβλημα, και θα χρειαστούν ειδικές προπονήσεις για να ξαναμπούν σε δυναμικούς ρυθμούς εργασίας.
Ένας μεγάλος αριθμός λαγόσκυλων έκανε από ένα έως τέσσερα εκπαιδευτικά μηνιαίως. Αυτά θα βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα, όμως η πλήρης επαναφορά τους θα εξαρτηθεί κι από άλλους παράγοντες που θα πούμε παρακάτω.
Τέλος, πολύ λίγα είναι τα λαγόσκυλα που είχαν την τύχη να βρίσκονται σχεδόν καθημερινά στον κυνηγότοπο στην απαγορευμένη περίοδο του λαγού. Αυτά βέβαια δε χρειάζονται ειδικό πρόγραμμα επαναφοράς, γιατί απλά βρίσκονται σε μόνιμη φόρμα.

Μεταξύ καθαρόαιμων και ημίαιμων κυνηγόσκυλων υπάρχουν κάποιες διαφορές στην επαναφορά.
Τα ημίαιμα, χάνουν γρηγορότερα τη φόρμα τους και αργούν περισσότερο να την επανακτήσουν (όσο μεγαλύτερο ποσοστό ημιαιμίας, τόσο χειρότερα). Γι’ αυτό χρειάζονται να κάνουν συχνότερα και περισσότερα εκπαιδευτικά για να μη χάνουν και επίσης, κατά την επαναφορά τους, χρειάζονται εντατικότερη προπόνηση. Δεν έχουν επίσης σταθερή απόδοση από σαιζόν σε σαιζόν, ακόμα και μέσα στην ίδια σαιζόν. Αυτό σημαίνει ότι ενώ την περασμένη περίοδο ήταν άριστα, μπορεί τη νέα περίοδο, όποια και αν είναι η προπόνησή τους, να έχουν μια μέτρια έως κακή απόδοση. Φυσικά μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, που ενώ ένα σκυλί για σειρά ετών ήταν μέτριο, ξαφνικά να «βγάλει» μια άριστη χρονιά.
Τα καθαρόαιμα αντίθετα δε χάνουν εύκολα τη φόρμα τους και η επαναφορά τους είναι σύντομη χρονικά και περισσότερο αναφέρεται στη φυσική τους κατάσταση. Η απόδοσή τους από σαιζόν σε σαιζόν είναι σταθερή, χωρίς εκπλήξεις. Ειδικά, αν έχει γίνει σωστή επιλογή και χρησιμοποιούνται σε κατάλληλα εδάφη σύμφωνα με τα στάνταρ εργασίας της ράτσας τους, η επαναφορά τους είναι σχεδόν μηδενική.

Η επαναφορά.
Από τα μέσα του Ιουλίου και μετά, μπορούμε να κάνομε τα εκπαιδευτικά προσαρμογής ακόμα και σε περδικότοπους, γιατί τα περδικόπουλα έχουν μεγαλώσει αρκετά.   
Τα πρώτα εκπαιδευτικά προσαρμογής πρέπει να είναι πολύ σύντομα σε διάρκεια, γιατί τα σκυλιά θα «πιαστούν».
Μεγάλη σημασία πρέπει να δώσουμε στα νύχια των ποδιών τους. Αν τα σκυλιά ήταν για καιρό ακίνητα, πρέπει να έχουμε μεριμνήσει στο να κόψουμε τα νύχια τους, γιατί αυτά θα είναι μεγάλα, θα τους πιέζουν αφόρητα τα δάχτυλα, με αποτέλεσμα να πονάνε και να μην μπορούν να τρέξουν.
Θα προσαρμόσουμε ανάλογα την τροφή τους ώστε, τώρα στη ζέστη, να είναι ένα «κλίκ» πιο αδύνατα, από την αντίστοιχη περίοδο του χειμώνα. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι, ένα παχουλό σκυλί, υποφέρει περισσότερο από έναν άνθρωπο, γιατί εκτός της έντονης εργασίας ειδικά στην καταδίωξη, δεν μπορεί εύκολα να εξισώσει τη θερμοκρασία του σώματος με την εξωτερική θερμοκρασία γιατί το δέρμα του δεν έχει πόρους και δεν ιδρώνει εύκολα.
Ο χρόνος που θα διαρκεί το κάθε εκπαιδευτικό πρέπει να είναι πολύ μικρός, όχι τόσο για να μην κουράζονται, αλλά για να μη «χορταίνουν». Έτσι θα «μανιώσουν» γρηγορότερα και θα ψάχνουν με περισσότερο πάθος.
Τα γέρικα σκυλιά δεν πρέπει να τα κουράζουμε και να τα τραβάμε σε όλα τα εκπαιδευτικά. Εξάλλου αυτά δε χρειάζονται τόσα εκπαιδευτικά όσο τα νεότερα σκυλιά.
Απαραίτητα θα αλλάζουμε κυνηγότοπους κάθε φορά τόσο για τις εμπειρίες και τις εικόνες που πρέπει να παίρνουν τα σκυλιά μας, όσο και για να τσεκάρουμε εμείς οι ίδιοι τους κυνηγότοπους.